Cevabını arayan sual; dünya barışı, demokrasi, fıtrat ve güzel ahlâk için çırpınan bütün insanların ortak sorusu olmuş ki; meydanlarda, sosyal medyada, haberlerde ve bir kısım düşünce kuruluşların mahfillerinde yankılanıp duruyor.

Bediüzzaman bu sorunun cevabının ipuçlarını, eserlerinin çoğu yerlerinde vermişti. İngiliz milletinin karakteristik özelliklerini, siyasetindeki düsturlarını, hürriyetle sarmaladığı dehşetli istibdadını, talanlarını/hırsızlıklarını ve firavunvari enaniyetlerini satır aralarında anlattığından, bu hakikatleri, Nurları dikkatlice okuyanlar bilirler.

Gazze ve İran başta olmak üzere onlarca yerde hissedilen çatışmalardan İngiltere’yi sorumlu tutanların ekseriyeti, tarihten hareketle tesbitlerde bulunuyorlar. Ders alma ve tecrübe itibariyle, elbette tarih önemlidir. Katliamlar, gasplar, tehcirler ve üç yüz sene süren sömürgecilikler elbette önemli. Lâkin yirmi birinci yüzyıla gözlerini açan dünyamızda; savaşın, sömürünün, diktatörlüğün, nesil tahribinin ve fıtrat düşmanlığının kuralları o kadar değişmiş ki… Teknolojinin gelişmesinde, bir sene çok uzun zaman olmuş. Bunu tam okuyamayan İran âlimleri, İsrail’in F-35’leri Tahran/Tebriz semalarından bomba yağdırırken gerçeği gördüler. Dünyamızın zaman olarak “âhirzaman” vetiresine girdiğini teorik olarak bilmemizin yanında, pratik olarak da yaşayarak görüyoruz. Devletler ve milletler savaşı, küresel bazdaki sınıf savaşlarına yerini bırakırken; kanlı, kirli ve........

© Yeni Asya