Bize göre demokrasimizin idamından bu yana, 12 Eylül muhalefetinin ilk ciddi çalışmasıydı: Demokrasi, adalet, vatanın bütünlüğü, ileri medeniyetteki müttefikimiz AB, demokrasi düşmanlarının ayrıştırmalarına karşı tedbirler, ortak değerlerimiz ve insaniyet… Altı tane siyasî parti... Bir dönem boyu geceli-gündüzlü çalıştılar. Demokrasinin tanımları, olmazsa olmazları, tarihçesi, muhtemel hastalıkları ve düşmanları… Bütün bunlar yazıldı ve konuşuldu…

Türkiye demokrasisinin 12 Eylül’de Kemalizm ve küresel Marksizm ortaklığında idam edildiğine inanmayanlar, aşağıdaki düşüncelerimize elbette katılmayacaklardır. Muhataplarımızın; demokrasiyi ön şart ve Kemalizm’i de antidemokratik bir düşünce olarak kabul ettikleri ön kabulüyle yazıyoruz. Yakın tarihimizdeki yanlışlarla boğuşmanın milletimize yalnızca zarar verdiğini, global düzeyde kırk seneyi aşkındır biz dayatılan sözde “yeniliklerin” yalnızca bir iğfal veya manipülasyon olduğuna inanıyorsanız, demokrasinin; ırkları, inançları, sanat telâkkilerini ve tüm kültürleri kucaklayan fıtrî temelleri oluşturduğunun da farkındasınızdır.

Altılı Masa’da nelerin konuşulduğunu tam bilemiyoruz, dışarıya yansıyan beyanlarında böyle bir ortaklığın musikisini işittik, diyebiliriz. Bediüzzaman’ın ifadesiyle eski hâl, muhal… 12 Eylül cinayetinin mahiyetini kapatan çürümüş örtülerin, Küreselcilerin mağlubiyetleriyle uçuşmasından çekinenlerin, ister istemez bu demokrasi yolculuklarından vazgeçtiklerini/ geçeceklerini de biliyoruz. Zamanın rüzgârı o denli şiddetlice esiyor........

© Yeni Asya