Gülemiyorum, ağır duygular sevinçlerimi eziyor. Birazcık uyuyayım diyorum, rüyalarıma giriyor, dağıtıyor her yeri duygular.

Cismimin bir önemi yok, etten kemikten varlığım. Ama o duygular da neyin nesi öyle. Küçücük cismin sığmaz olur aleme. Omuzlarımın çökkünlüğü, çatık kaşlar, büzülmüş, üzgün dudaklar; yürüyor olduğum halde ilerleyememem, bir ileri iki geri hareketlerim hep taşıdığım duygulardan.

Sonra bir şeyler olur ve ben diriliyorum yeniden adeta. O önceki kişi olmaktan çıkar, yeni bir varlık kazanır dünyam. Bir öncesi ile bir sonrasını tanımak imkânı yoktur. Ne oldu sana böyle? Az önce şöyleydin, şimdi böyle… Kilom aynı, boyumda bir değişiklik yok; bedenimi etkileyecek bir şeyler de yiyip, içmedim. Nedir yaşananlar?..

Bütün indirdim sırtımdaki yükleri. Ohhh deyip bir rahatlama........

© Yeni Asya