Lâ ilâhe illah’tır. Bundaki hüccet ise, matbu Ayetü’l-Kübra risalesidir. O emsalsiz hüccetin harikalığı içindir ki; İmam-ı Ali (ra), Nurun eczalarından haber verdiği sırada, “Yâ Rab! Ayetü’l-Kübra hürmetine beni kurtar, emân ve emniyet ver. (Celcelûtiye)” deyip, o Ayetü’l-Kübra’yı şefaatçi yaparak, Nur Şakirdlerinin Denizli hapsinde, o risalenin hem Ankara, hem Denizli Mahkemelerinde galebesiyle ve perde altında tesirli intişarıyla, talebelerine beraet kazandırmaya sebep olduğu gibi, onun gizli tab’ı da, şakirdlerinin dokuz ay mevkufiyetlerine vesile olmasıyla, İmam-ı Ali’nin (ra), hem keramet-i gaybiyesini, hem Nur Şakirdlerinin bedeline duasını pek zâhir bir surette tasdik etti.

Evet Ayetü’l-Kübra Şuâsı otuz üç icma-ı azîmi ve küllî hüccetleri mevcudatın heyet-i mecmuasında gösterip, her bir hüccet-i külliyede hadsiz bürhanlara işaret ederek, başta semâvât yıldızlar kelimeleriyle, arz hayvanat ve nebatat kelâmları ve cümleleriyle, git gide tâ kâinat mecmuası, müştemilât ve mevcudat ve hudus ve imkân ve........

© Yeni Asya