Gerçek kardeşlik, insanın kalbinde ve ruhunda, samimî, ihlâslı duygularla ve ortak bir amaca hizmet etme niyetiyle filizlenir. Risale-i Nur’da ifade edilen “Kardeşlik hukuku”, sadece bir gönül bağı değil, aynı zamanda bu dünyada ve ahirette birbirini destekleyen bir sorumluluktur. Kardeşlik, her Müslümanın, yalnızca kendisi için değil, İslâm ümmetinin bir parçası olarak bütün kardeşleri için fedakârlık yapmasıdır.

Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri, İslâm’ın toplum hayatındaki en temel ilkelerinden birinin kardeşlik olduğunu dile getirmiştir. O, kardeşliğin sadece şahsî ilişkilerle sınırlı olmadığını, aynı zamanda cemaatlerin, grupların ve mezheplerin bir arada yaşayabilmesi için de zorunlu olduğunu belirtmiştir. “Mü’minler bir binanın tuğlaları gibi birbirlerine kuvvet verirler” hadisini hatırlatarak, kardeşlik bağlarının güçlenmesinin, ümmetin tüm yapısını kuvvetlendireceğini ifade etmiştir. Eğer bu bağlar zedelenirse, Müslümanların gücü de zayıflar ve dışarıdan gelecek etkiler karşısında savunmasız hâle gelir.

Risale-i Nur’un bizlere sunduğu sorumluluklardan biri de, içimizdeki nefsanî arzulara ve şeytani dürtülere karşı........

© Yeni Asya