“İçin” edattır. Edatların bir kısmı yalın hâldeki sözler, bir kısmı belirtme (-i ) hâlindeki sözler, bazısı da çıkma (-den) ve ilgi (-in) hâlindeki kelimelerle öbekleşerek farklı manâları ifâde için sıfat veya zarf göreviyle kullanılırlar:

Yalın haldeki sözlerle öbekleşme: lokum gibi, iş için, dost diye…

Yönelme (-e) haliyle öbekleşme: mezar-a kadar, akşam-a doğru, sabah-a değin, ölen-e dek…

Çıkma (-den) halindeki sözlerle öbekleşme: sen-den başka, bun-dan sonra, gece-den beri, sen-den gayri, ölüm-den öte… (Dikkat ettiyseniz misallerin arasında “–den için” yok)

İlgi (-in) haliyle öbekleşme: sen-in gibi, o-nun için, siz-in kadar…

Hattâ, “Edatlar isimlerle öbekleşir.” hükmü, neredeyse bütün hatırlı........

© Yeni Asya