“Ey bîçare hasta! Merak etme, sabret. Senin hastalığın sana dert değil belki bir nevi dermandır. Çünkü ömür bir sermayedir, gidiyor. Meyvesi bulunmazsa zayi olur. Hem rahat ve gafletle olsa pek çabuk gidiyor. Hastalık, senin o sermayeni büyük kârlarla meyvedar ediyor. Hem ömrün çabuk geçmesine meydan vermiyor, tutuyor, uzun ediyor tâ meyveleri verdikten sonra bırakıp gitsin.”1

Hem hastalıkla gelen vaktin geçmemesi ile Üstad Bediüzzaman Hazretleri yine bir hakikati bize hatırlatıyor: “Evet gayet zengin ve işsiz, istirahat döşeğinde her şeyi mükemmel bir efendiden sor ‘Ne haldesin?’ Elbette ‘Aman vakit geçmiyor, gel bir şeşbeş oynayalım’ veyahut ‘Vakti geçirmek için bir eğlence bulalım.’ gibi müteellimane sözleri ondan işiteceksin veyahut tûl-i emelden gelen ‘Bu şeyim eksik, keşke şu işi yapsaydım.’ gibi şekvaları işiteceksin”2

Ameliyattan sonra Hastalar Risalesinin önemini bir kez da anladım. Ve hastalığın büyük bir kısmını tedavi eden psikolojidir. “Evet, fena bir adama, ‘İyisin, iyisin’ desen, iyileşmesi ve iyi adama ‘Fenasın, fenasın’ desen, fenalaşması çok vuku........

© Yeni Asya