Kimimiz için çocukluk; oyunlarla, neşeyle ve hayallerle süslenmiş bir dönemken, kimimiz için mücadele ve öğrenmeyle dolu bir süreçtir.

Bu soruya verilen cevaplar da oldukça derin izler taşıyordu. Onları okurken çok düşündüm: Aslında çocukluk dediğimiz şey, geçmişin izlerini taşıyan bir kitap değil miydi?

• “İlerde yaşayacaklarını bilseydin, büyümek istemezdin.”

• “Keşke babama daha çok sarılsaymışım...”

• “Ben çocuk oldum mu hiç bilmiyorum, sımsıcak bir sarılma, sımsıkı bir aile hatırlamadım ki ben. Hiç... Ailedeki iç savaşların kurbanı da gazisi de benim çocukluğum oldu.”

• “Artık rüyaların gerçek olmadığını biliyorum...”

• “Büyüyünce her şey geçecek sanmıştım.”

• “Yaşayamadan geçti bitti.”

• “Dünya seni büyüttü ama ben içimde büyütemedim. Sıkıştığın yerden çekip alamadım seni. Bizim gülüşlerimizde mahşere kaldı, orada ilk sana sarılacağım...”

Her insanın çocukluğu, bir........

© Yeni Asya