Geçtiğimiz sene Oxford Sözlüğü yılın kelimesi olarak “beyin çürümesi”ni seçti. Bu kavram bugün, dijital araçların bilinçsiz kullanılmasıyla entelektüel ve soyut bir derinlikten mahrum kalmış; aklı zorlayan hiçbir aktiviteyle meşgul olmadığı için rahnelenen insan idrakini ifade ediyor.

Bu duruma birinci sebep olarak da sosyal medyadaki kısa videolar ve bunları kaydırarak izleme alışkanlığı gösteriliyor. Âdeta hipnoz olur gibi birbirinden alâkasız onlarca videoyu peş peşe izlemek, belki hayatın hiçbir yerinde ihtiyaç duyulmayacak faydasız bilgilere maruz kalmak veyahut sırf eğlence maksadıyla sürekli bir haz arayışına dönen son derece zararlı bir alışkanlık. (Çok fazla bilgisayar oyunu oynamak, sosyal medya bağımlılığı da örnek olarak verilebilir)

HIZ ÇAĞININ SABIRSIZ İNSANI

Sürekli olarak sahte haz duygusu yaşatan bir araç varken sayfalarca bir duyguyu veya hayattan bir yansımayı anlatan bir kitabı okumak eziyete dönüşüyor. Hatta bir filmi bir videoyu izlerken tahammül gösteremeyip ilerletmek veya hızlandırmak da şu an oldukça popüler bir yöntem haline geldi. Bu da hayatın inceliklerinden uzak, bilginin derinliğinden yoksun, hakîkat arayışından kopmuş, yüzeysel ve sabırsız bir insan modelini netice veriyor.

Peki böyle bir insan profiliyle nasıl muhatap olunur? Böyle bir idrake nasıl hitap edilir?

Öncelikle şunu ifade etmek gerekir ki “beyin çürümesi” kavramı bugün ortaya atılmış bir kavram değil. İlk kez 1854 yılında yazılmış Walden adlı bir kitapta dile getiriliyor. Modern hayatın dayattığı moda, başarı........

© Yeni Asya