Ama değişmez bir kanundur ki, her canlı vakti gelince ölür. Ölümün olamaması gibi tüm insanlığın fıtrî olan bu arzusu ve duası kabul olmuştur. Ahirette ölüm öldürülecektir. Ebu Said (ra) şöyle rivayet ediyor: "Kıyamet günü ölüm, beyaz bir koç şeklinde getirilip Cennet ve Cehennem ortasında durdurulur. Sonra insanların gözü önünde boğazlanır. Sevincinden ölen olsaydı o anda Cennet ehli sevincinden ölürdü. Eğer üzüntüsünden dolayı ölen olsaydı, Cehennem ehli kederden ölürdü." 1

Artık ölüm olmayacağı için, Cennet ehli, ebedî olarak Cennette kalacaktır. Bu çok büyük bir sevinçtir. Ölümün öldürülmesi, Cehennem ehli için ise sürekli bir azaptır. Onların üzüntüsü de bu yüzden olacaktır. Ölüm korkusuna "bir gün ölüm diye bir şey olmayacak" diye baktığımızda, bu defa Cehennem'e gitmekten korkarak ve Cehennem azabını netice veren günahlardan sakınarak yaşama gayretinde oluruz. Eğer iman olmasa, fani olmak insanı çok yıpratan ve üzen bir duygu. Sınırlı bir ömür ve sürekli........

© Yeni Asya