Bir yangın bitmeden diğeri başlıyor. Geleceğimiz, sermayemiz, çok sayıda canlıyla beraber yanıyor. İçimiz yanıyor. Seyitgazi yangınında on görevlinin alevler arasında kalması yürekleri dağladı. Türkiye şehitlere ağladı. Her güne farklı bir yangınla uyanıyoruz.

Bir yandan çarşı pazar da yangın yeri. Vatandaş, bir elindeki paraya, bir de fiyatlara bakıp temel ihtiyaçlarını bile alamaz durumda. Mutfaklar yangın yeri. Hanımlar “En az maliyetle ne pişirip ev halkına yemek hazırlayabilirim?” diye her gün hesap yapar halde. Rüzgârla artan yangınlar gibi, enflasyona karşı her geçen gün ekonomik kriz de büyüyor. “Tarım bitmiş” diyen çiftçiler ağlıyor, emekliler yarı aç yarı tok geziyor. Asgarî ücret, bir aylık ev kirasını bile karşılamaya yetmiyor.

Çocuklar da maalesef bu sefalet yangınından nasibini alıyor. En temel ihtiyaçları bile göz ardı ediliyor. Öğrenciler umutsuz ve mutsuz. Bir çoğu hem okuyup hem de yarı zamanlı işlerde çalışmak........

© Yeni Asya