Adana’dan Songül Şahin kardeşimiz, “En çok Allah’ı sevmenin yolu nedir? Sevdiğimiz o kadar çok şey varken, Allah’ı nasıl her şeyden çok seveceğiz?” diye sordu.

Biz de kardeşimizin bu sorusuna cevap vermeye çalışalım. Önce kendimize bir soralım “seviyorum” dediklerimizi biz neden seviyoruz? İnsan, fıtratı gereği iyilikleri, güzellikleri, nimetleri, fayda gördüğü kişi ya da eşyaları sever. Annemizi, babamızı, kardeşlerimizi, arkadaşlarımızı, evimizi, bahçemizi neden sevdiğimizi düşünelim. Şimdi de bunlardan ayrıldığımız zaman ne hissederiz? Bunu düşünelim. Tabiî ki üzülür ve acı çekeriz, çünkü biz de dahil olmak üzere dünyadaki her şey fanîdir. Yani geçicidir. Nasıl ki, lezzetli bir pastadan sadece bir ısırık yiyebilsek ve devamı olmasa üzülürüz. “Tadı damağımda kaldı” deriz. İşte dünyadaki sevdiğimiz şeyler de öyledir. Ama bu sevgileri ebedîleştirmenin bir yolu vardır. O da tüm bu sevdiklerimizi Allah namına sevmektir. Çünkü, Allah bâkî olduğu için O’nu sevmek ve diğer varlıkları........

© Yeni Asya