Bu tarih, I. Meşrûtiyet'in feshedilerek ilk Meclis-i Mebusan'ın kapatıldığı gündür. Dolayısıyla, bu noktada dikkat çekici bir tevafuk eseri söz konusu. Zira, Meclis’i kapattıran Sultan Abdülhamid’in istibdadına karşı 30 sene sonra fikren ve siyaseten baş kaldıranlardan biri hiç şüphesiz Prens Sabahaddin Beydir. Bundan dolayı da, ömrünün çoğunu hudut haricinde ve gurbet ellerde geçirmek durumunda kaldı.

Ahrar-ı Osmaniyenin fikir öncülerinden biri olan Sabahaddin Bey, bilhassa II. Meşrutiyetin (1908) ilânından sonra, bu kez ikinci ve daha şiddetli bir istibdat siyaseti ile boğuşmaya mecbur oldu. Bozuk İttihatçılar, karşılarında bir muhalefet cephesi görmek istemedikleri için, muhalefetin başını çekenlerden biri ve belki de en önemli kişisi olarak bildikleri Prens Sabahaddin Beye karşı kin ve öfke duymaktaydılar. Nitekim, 31 Mart Vakası’nı (13 Nisan 1909) bahane ederek Selanik’ten İstanbul’a gelerek darbe yapan ve dizginleri ele geçiren müstebid İttihatçı komite, idam edilecek meşhurlar listesine onu da dahil etmişlerdi. Ne var ki, kendisi bir yolunu bularak Avrupa’ya kaçtı.

Daha sonraki tarihlerde, İstanbul’a tekrar gelen Sabahaddin Bey, 1924’te bütün Osmanlı hanedanı mensuplarının hudut harici edilmesiyle birlikte, kendisi de ailesiyle birlikte İsviçre’ye gitti ve ölüm tarihi olan 1948’e kadar da orada........

© Yeni Asya