Belli ki, öldürüleceği korkusuyla gizlenmişti. Dr. Refik Saydam, bu konuda onu daha evvel şu meâlde uyarmıştı: “Vasiyetini yazan Mustafa Kemal, kendinden sonra senin Cumhurbaşkanı olmanı istemiyor. Kendi adamlarına seni öldürtebilir. Onun için, mutlaka gözden kaybolman lâzım.”

Dr. Saydam, yapmış olduğu bu iyiliğin karşılığını fazlasıyla aldı. İlk fırsatta Başbakan olarak tayin edildi ve öldüğü tarih olan 8 Temmuz 1942’ye kadar da bu makamda kaldı.

Can Dündar, vaktiyle bu konuyu kendi web sitesinde bütün detaylarıyla yazdı. Bizim asıl konumuz başka olduğu için o detaylara girmiyoruz. Biz Mareşal Fevzi Paşa’nın bu dönemdeki rolü üzerinde durmaya çalışalım.

Mustafa Kemal öldüğünde, Genelkurmay Başkanı olan Mareşal Çakmak Ankara'da bulunuyordu. İstanbul’da cenaze izdihamları yaşanırken, Ankara’da da seçilecek yeni Cumhurbaşkanının kim olacağı telâşı vardı.

Mustafa Kemal, daha bir sene öncesinden İsmet Paşa’yı diskalifiye etmiş, onun siyasetin dışına itmişti. Yerine Celal Bayar’ı atamıştı. Yerine seçilecek kişiler olarak da Başbakan Bayar, Mareşal Çakmak, yahut Dahiliye Vekili........

© Yeni Asya