Çağımızdaki örnekler arasında Said Nursî ile Mustafa Kemal’i liste başında göstermek yanlış olmasa gerek. Said Nursî, bu noktada “Sizin itikadınızca da, aramızda küllî bir muhalefet var” diyor, 29. Mektup’ta.

Yirminci yüzyıla damgasını vurmuş ve tesirleri günümüzde de devam eden bu iki zıt şahsiyetin hem itikadları, hem amelleri, hem dünya görüşleri, hem gelecek nesillere bakışları ve de onlara hitapları arasında hakikaten “küllî bir muhalefet” durumu söz konusu.

Ama, gelin görün ki, bunca zıtlıklara ve küllî muhalefete rağmen, o iki zıt şahsiyeti, hatta temsil ettikleri davayı tutup birbirine yakınlaştırmaya heveslenen, ikisini aynı pota içinde göstermeye çalışan, dahası ikisini de seviyormuş gibi rol yapan kimseler olmuş ve hâlen de oluyor, maalesef.

Geçmişteki çarpıcı örneklerden biri olarak, “tarihçi“ diye geçinen Cemal Kutay’ı hatırlıyorum. Peki,kaskatı bir “Atatürkçü” olan Kutay aslında kimdir?

Kutay, 1840’lı yıllarda Cizre havalisinde terör estiren, milleti haraca kesen, astığı astık kestiği kestik şekilde hareket eden, sonunda Osmanlıya isyan bayrağını açtıktan sonra derdest edilerek maiyetiyle........

© Yeni Asya