Zira, ortada ciddî bir engel bulunmuyor. Mükerrer ziyareti gerektiren ihtiyaç ve sebepler ise, daha da yükseliş gösteriyor.

Meseleye radikalce tepki veren ve bağnazca yaklaşanlara harcayacak vaktimiz yok. Onlar, varsın kendileri çalıp kendileri oynasınlar.

Aynı şekilde, meseleye siyasî iktidarın, yahut siyasî partilerin gözlüğüyle de bakmıyoruz. Çünkü, bu, hem büyük çapta siyaset üstü, hem de mânen İslâmiyet ve insanlık âleminin mukadderatıyla ilgili bir meseledir.

Kısa ve net ifadelerle söylemek gerekirse, bu meselede ana fikrimiz ve bakış açımız şudur: Nüanslara rağmen aynı mânâya tekabül eden Hıristiyanlık, Nasraniyet ve İsevilik meselesine, biz Üstad Bediüzzaman’ın baktığı ve Nur Külliyatında izahatta bulunduğu gibi bakıyoruz. Çünkü, Nur Külliyâtı Kurân’ın malı ve hakiki bir tefsiridir.

Üstadında ve Nur Külliyatında fani olan Zübeyir Gündüzalp, 25 Temmuz 1967’de Papa 6. Paul’un Türkiye ziyareti münasebetiyle kendisine danışıp “Ağabey, biz ne yapalım, ne yazalım?” diye soran İttihat gazetesi başyazarı Mustafa Polat’a “Kardeşim, sen bir ‘Hoşâmedî’ yaz; yani, ‘Hoş geldin’ diye yaz” tavsiyesinde bulunuyor. Nitekim, o tarihte İttihad’da bu mealde gayet hoş ve dengeli bir yazı neşrediliyor.

© Yeni Asya