Allah’ın birliğinden, insanın başıboş yaratılmadığından ve ahiretin varlığından, kıyamet ve ölümden bahsediyordu. Peygamberimiz (asm) da Hz. Cebrail’den (as) kıyamet ve ahiretle ilgili bilgileri öğrenip Sahabelerine öğretiyordu.

“Tasavvurat, tasdikata mukaddem” olduğu için Kur’ân ilk olarak mü’minlerin tasavvur dünyalarını inşa ediyor ve akıllarına “tevhid ve istikamet” veriyor, kalplerine “Allah korkusu ve ahiret duygusunu” yerleştiriyordu. Her şeyden önce Sahabelerin varlığı algılamaları değişmişti. Her şey Allah’ın eseri ve sanatı olup O'nun varlık ve birliğini ders veriyordu. Sema ve arzda her şey “Allah’ı tesbih ediyordu.” Ölüm bir yokluk ve ayrılık olmaktan çıkmış ebedî bir hayatın başlangıcı olmuştu. Kabir cesetlerin çürüdüğü bir karanlık mezar olmaktan çıkmış ahirete, Cennete giden bir yol ve bir geçiş yeri hâline gelmişti. İman ve Kur'ân Sahabelerin........

© Yeni Asya