Ve işin temeli, “Cahil çobanla profesörün oyu hiç bir olur mu?” sorusuyla dillendirilen bakış ve yaklaşım biçimine dayanıyor.

Milleti küçümseyip aşağılayan bu elitist bakış açısı haklı olarak tepkiyle karşılanırken, milletin bilgi seviyesi yeterli düzeyde olmasa da derin irfanı ve sağduyusu ile her zaman isabetli ve doğru tercih yaptığına dikkat çekiliyor.

Bu, işin bir ciheti.

Diğer cihetinde ise, Bediüzzaman’ın üç düşmanımızı sayarken ilk sıraya koyduğu cehaletin, her çeşit vesayet dayatmasına kapı açan kronik bir sorun olduğu gerçeği yer alıyor.

Said Nursî’nin şu ifadeleri, bu bağlamda son derece manidar ve dikkat çekici:

“Meşrutiyet-i........

© Yeni Asya