Ama bu prensibi, bilhassa “daire içindeki” cüz’î ve fer’î fikir ayrılıkları ile hissî imtizaçsızlıklara karşı kaba, haşin ve dışlayıcı tavırlarla mukabele etmenin gerekçesi olarak asla kullanmamalıyız.

Muhatabiyetlerimizde, “Elimizde nur var, topuz yok. Nur kimseyi incitmez, ışığıyla okşar” ölçüsü her zaman hatırımızda olmalı ve bu ölçüye hassasiyetle riayet etmeliyiz.

Risale-i Nur mesleğinin dört temel esasından birinin şefkat olması da, uhuvvet, muhabbet ve tesanüd manalarını tamamlayan ve tahkim eden çok önemli bir hakikati önümüze koyuyor.

Ve bütün bunlar, ilâhî bir tavzifle, ahir zamanın dehşetli şartlarında........

© Yeni Asya