Neden? Çünkü istibdat insanları korkutuyor, sindiriyor, pasifleştiriyor, duygu ve kabiliyetlerini köreltiyor ve dumura uğratıyor.

Sonuçta duyarsız, “ne kokar ne bulaşır” denilen cinsten, silik, inisiyatif almaktan köşe bucak kaçan, “Ağrısız başım, kaygısız aşım” deyip kendi köşesine hapsolan ve hiçbir şeyle ilgilenmeyen bir insan tipi ortaya çıkıyor.

“Bana dokunmayan yılan bin yaşasın” sözü aynı halin doğurduğu tiplemeyi ifade ediyor.

Yine Üstadın 110 küsur sene öncesindeki durum için söylediği “Evvelce şarkın bir uzvu hastalanmış zannediyordum, sonra anladım ki hastalık İstanbul’un kalbindeymiş” diyerek işaret ettiği ve “İstibdat İstanbul’da kan........

© Yeni Asya