Bugünkü tabloya bakıldığında ‘verimli toprakların fakir bekçileriyiz’ demek de mümkün. Pek çok yerde otlaklar boş dururken kasapta ya da manavda satılanlara para yetiştirilemiyor.

Tarım ve hayvancılığın bu hallere düşmesinin elbette pek çok sebebi vardır. Ancak en büyük sebep, ileriye dönük plan yapmamış olmakla izah edilebilir.

Köylerde yaşayan insanları çeşitli politikalarla şehirlerde yaşamaya teşvik ettik. Güya insanlar şehirde yaşarsa devlete daha az yük olunacaktı ve dolayısıyla daha zengin olacaktık. Fakat hadiseler tahmin edilen gibi gelişmedi. Köylerin neredeyse tamamı boşalınca tarım ve hayvancılıkla uğraşan kimse kalmadı. Neticede şehirde yaşayanlar da kasaptan et alamaz hale geldi.

Hayvancılık yönünden şöyle bir tablo çizilmiş: Ulusal Kırmızı Et Konseyi’nin (UKON) “2024 Yılı Kırmızı Et Sektörü Açısından Değerlendirme Raporu”, besicilerin artan girdi maliyetleri yüzünden........

© Yeni Asya