“Üretim”den kasıt tarımsal üretim ise, envanterimizdeki tarım arazileri, bireysel işletmecilik açısından –kârlılık yönünden– elverişli olamayacak kadar küçülmüş durumda. Toprak reformu, zamanında yapılmadığı için, miras yoluyla gerçekleşen intikaller sonucunda kişi ya da aile başına düşen toprak miktarı yeterli kârlılığı sağlayamıyor. Ellerindeki araziye oranla makineli tarım maliyeti yüksek kalıyor. Bu ve benzeri ürün/maliyet dengesini bozan birçok mücbir sebepten ötürü herkes şaşkın durumda.

Yeni nesil, köyde durmak istemiyor. Köyde kalanlar ise üretim işine bir işletmeci gibi yaklaşamıyor. Bütün bunlara devletin de tarımı âdeta imha edercesine sürdürdüğü negatif yaklaşımları eklenince........

© Yeni Asya