Bu dünya hayatı hakikatte sadece bir oyun ve eğlenceden ibarettir; âhiret yurduna gelince işte asıl hayat odur; keşke bunu bilselerdi! (Ankebut: 64)

“Medeniyet-i garbiye-i hâzıra, semavî dinleri tam dinlemediği için, beşerî hem fakir edip ihtiyacatı ziyadeleştirmiş. İktisat ve kanaat esasını bozup israf ve hırs ve tamahı ziyadeleştirmeye, zulüm ve harama yol açmış.” (Emirdağ Lahikası, s. 432.)

İnsan şu coşkuyla akan zaman ırmağında boğulmadan durmaya çalışırken bir yaprağın sonbaharda dalından yere süzülüşü gibi en son akıp gidiyor. Öyle ki akıp giderken bizden neler götürdüğünü anlamamız çok geç olabiliyor. Şöyle kısa bir hesap yapacak olursak;

Mevcut durumda Dünya Sağlık Örgütüne (WHO) göre ortalama bir insan ömrü 70 yıl, şehir hayatındaki bir insan günde ortalama 8 saat uyuyor, ortalama 2 saatini işe gidip gelmeye harcıyor, ortalama 1,5 saat yemek hazırlama ve onu yemeye harcıyor, ortalama 3 saatini sosyal medya ve boş vakte harcıyor, 6-22 yaşları arası okulda, 25-55 yılları arası da işte ortalama 8 saat çalışıyor.

Bunları yıl bazına vuracak olursak, 23.5 yılını uyuyarak, 6 yılını yolda geçirerek, 4,5........

© Yeni Asya