“Müjde; lügatte sevindirici haber, sevinmeye yol açan haber olarak manalandırılmış. Yani ihtimal içermeyen, kesinleşmiş durumlar, gelişmeler için kullanılır.

Hz. Enes (ra) anlatıyor: “Resûlullah (asm) ölmek üzere olan bir gencin yanına girmişti. Hemen sordu: “Kendini nasıl buluyorsun?”

“Ey Allah’ın Resûlü, Allah’tan ümidim var, ancak günahlarımdan korkuyorum” diye cevap verdi. Resûlullah (asm) da şu açıklamayı yaptı: “Bu durumda olan bir kulun kalbinde (ümit ve korku) birleşti mi Allah o kulun ümid ettiği şeyi mutlak verir ve korktuğu şeyden de onu emin kılar.” (Tirmizî, Cenâiz, 11)

Mü’min böyle havf ve recâ içerisinde olmalıdır.

Risale-i Nur’da Nur Talebelerinin iman ile kabre gireceğine dair müjdeler var:

"Kuvvetli hüccetlerle, hattâ ehl-i vukufu da teslime mecbur eden işarat-ı Kur’âniye ile, 'Nur’un sadık şakirdleri iman ile kabre girecekler. Hem şirket-i........

© Yeni Asya