Bediüzzaman meseleyi toplumdaki eğilimler olan din, ırkçılık, ideolojik açılarından değerlendirir. Partiler de bu temeller üzerine teessüs eder.

İttihad-ı İslam Partisi: Bu isim altında bir parti kurulmamıştır; ama “Din adına ortaya çıkmak lâzım” diyen bir anlayış var. Bediüzzaman, “İttihad-ı İslâm Partisi, yüzde altmış, yetmişi tam mütedeyyin olmak şartıyla, şimdiki siyaset başına geçebilir. Dini siyasete âlet etmemeye, belki siyaseti dine âlet etmeye çalışabilir. Fakat çok zamandan beri terbiye-i İslâmiye zedelenmesiyle ve şimdiki siyasetin cinayetine karşı dini siyasete âlet etmeye mecbur olacağından, şimdilik o parti başa geçmemek lâzımdır.” demiştir.

Asr-ı Saadette Medine’de % 60-70 tam mütedeyyin idi. Sonrasında toplum bozuldu ve hilafet saltanata inkılâp etti. “Küresel Dindarlık Endeksine” göre Türkiye dahil İslâm ülkelerinin hiçbiri dindar değil. Bu durumda böyle bir partinin oluşması günümüzde imkansız. Bediüzzaman böyle bir parti kurulmasın dine zarar verir mesajını veriyor.

Halk Partisi: İttihat ve Terakki’nin bozuk........

© Yeni Asya