Şu hâlde Üstad Nursî’nin (ra) yorumlarına bakarak ahiretteki durumları itibarıyla insanları dört ana gruba ayırabiliriz:

1. Mü’min-i Müslümanlar. (Hz. Muhammed Aleyhisselâm’a iman edip onun getirdiği dinin zarurî bütün ahkâmını kabul ve tasdik edenler.)

2. Gayr-i müslim mü’minler ile dinsiz Müslümanlar. (Kur’ân’ın bazı ahkâmına karşı çıkan ama âmentüye iman edenler ile Kur’ân’ın ahkâmını teslim ve takdir eden ama âmentüyü de söylemeyip iman etmeyenler. Bunlardan birincisi ülkemizde, ikincisi ise Avrupa’daki müsteşrikler içinde çoktur.)

3. Pasif kâfirler. (Lâkaytlıklarından iman etmemiş ama başkalarına da zulmetmemiş, hatta insanlığa hizmet etmiş adem-i kabulcüler.)

4. Aktif kâfirler. (İnat veya kibrinden, başta Allah’ı ve bütün semavî dinleri inkâr eden ve bunları kaldırmak için mücadele eden zındıklar.)

Bunlardan sadece birinci grup ehl-i necattır ve Cennettedir. Sonuncu grup ehl-i azaptır ve ebedî Cehennemdedir.

İkinci ve üçüncü grup kâfirlere gelince bunlar da ehl-i necat olamaz. Yani doğrudan Cennet’e girmeleri mümkün değildir. Ancak bunlardan mazeretli olanlar için Cehennemin “soğuk ve selâmetli kılınacağı” bildirilmiş, hatta genel olarak kâfirlerin uzun müddet sonra “azaba bağışıklık kazanacağı” da söylenmiştir. Çünkü Rahîm-i Zülcelâl’in “Rahmeti gazabını geçmiştir.”1 Aslında Cehennemde sonsuza dek kalanlar için azabın en büyüğü........

© Yeni Asya