CHP sosyolojisi, fena halde efsunlanmış durumda. Gerçeklerden kopuk, kendi iç dünyasında yaşayan bir büyük kitleden bahsediyoruz.

Yıllardır aralıksız sürdürülen Erdoğan düşmanlığıyla zehirlenmiş…

Gettolaşmak suretiyle, genel toplumsal yapıdan izole halde yaşayan…

Hem içerideki, hem de dışarıdaki gelişmelere gözünü ve gönlünü kapatmış…

Sadece bir-iki gazete ve televizyon kanallarından, ‘haber’ diye önüne konulanla yetinen…

Hasbelkader haberdar olduğu gerçeklikleri de kendi iç dünyasında yalanlayarak, kozası içinde, halinden memnun bir şekilde yaşayan…

Elbette halinden memnun olmak, ‘mutlu olmak’ anlamına gelmiyor. Tam tersine, gerçeklikten koparılmış bu kitle, kendisini gam dağlarının altına sokmaktan, adeta mazoşist bir zevk alıyor.

Hani, eskinin meyhane muhabbetlerinin anahtar bir cümlesi vardı: “Ne olacak bu memleketin hali?”

Ertesi sabah alkolün etkisi geçtiğinde çıkmak üzere içine daldıkları gam denizinin, sırf o akşamlık zevkiyle idare ederdi, o meyhane müdavimleri.

Tabi, onlar da geneli itibariyle CHP’liydi. Fakat çakırkeyiflik hali geçtikten sonra, kendilerini yaşamın gerçekliği içinde bulurlardı.

Bugünküler, ne halde olduğu düşünülecek bir memleket kalmadığına ikna olmuş vaziyetteler. O yüzden, “Ne olacak bu memleketin hali?” kaygıcılığı yerine, “Ulan bunlar kalkındıracağına, batsın gitsin bu memleket…” nefretiyle muzdaripler.

O yüzden asla mutlu olamıyorlar. Hatta mutlu olmayı talep bile etmiyorlar.

Bakınız…

Bu ülke uzay teknolojilerine odaklanmış…

Savunma sanayisinde dünyaya parmak ısırtan gelişmelere imza atmış…

Karada ve denizlerde müthiş doğal gaz ve petrol keşifleri yapmış…

Yıllık milyarlarca metreküp doğal gaz üretmeyi başarmış…

Günlük 1 milyon varili bulan petrol tüketiminin yüzde 10’unu sadece Gabar’dan karşılayabilme başarısını göstermiş…

Türk Devleti, enerjide yakaladığı bu güzel tablonun da katkısıyla, vatandaşının tükettiği elektrik faturasının yarısını ve........

© Yeni Ankara