Küfrün karşısında teslimiyet olmaz!
Küfrün karşısında teslimiyet olmaz!
Yaşar Değirmenci
İmtihan dünyasındayız. Bu imtihanı kazanmanın yolu, Müslümanların bir ve beraberliğidir. Müslümanlar birbirinin dostudur. Allah Teala şöyle buyurdu: “Mü’min erkekler ve mü’min kadınlar birbirlerinin dostlarıdır. Kâfirlere karşı şiddetli, kendi aralarında merhametlidirler. Onların kalplerini kaynaştıran, onları birbirine ısındıran Allah’tır. Eğer Allah onların kalplerini kaynaştırmasaydı, dünyadaki her şey verilse böyle bir muhabbeti sağlamak mümkün olmazdı.” Peygamber Efendimiz de Müslümanları, birbirine sımsıkı kenetlenen binalara benzetti. “Cemaat rahmet, ayrılık azaptır” buyurdu. Bu sebeple Müslümanlar, toplumda derin yaralar açacak olan tefrikadan kaçınmalı, birlik ve beraberliğin getireceği huzur ve sükûnu arzu etmelidir. Resul-i Ekrem’in benzetmesiyle, “Müslümanca bir hayat süremeden başıboş yaşayıp ölen Cahiliyye devri halkının” durumuna düşmektir. Ümmetin birliğinin, beraberliğinin dışındaki her hareket ve yapılanmalar ise birer zararlı virüs gibi fitneye/fesata/dağılmaya/bozulmaya, vs. sebeptir. Dinimizin yaşanması/yaşatılması, Kur’an ve Sünnetin ölçülerine uygun inanç, ibadet ve muamelat esaslarına sahip çıkmakla mümkündür. Dindarlık, dinde olanı yaşamaktır. Peygamberlerin mücadeleleri incelendiği zaman, istisnasız hepsinin ümmetlerine yönelik ortak iki davranışlarının yani sünnetlerinin olduğu görülür. İnananlardan yana tavır almak ve imanlı/muvahhid nesiller yetiştirmek. İmanlı nesil yetiştirmek, mevcut varlıkları ve gelecekleri bakımından hayati önem taşır. Ümmetine, milletine hizmetin heyecanını yaşar/yaşatır. Devletini yıkmaya teşebbüs eden şer güçlerle mücadele eder.
Din kardeşliğinin her türlü özel bağlardan öncelikli olduğu unutulmamalıdır. İçte ve dışta özel bağlar hatırına hissi ve fiili bozukluk, ifrada (aşırılıklara) götürür. ‘Din Kardeşliği’ çerçevesini yeterince genişletmeyen/paylaşamayan, daha özel bağları/bağlantıları/bağlılıkları tercih edenler, din kardeşliğinin sevgi ve sorumluluğunu taşımazlar. Parselci bir anlayışla din kardeşliğinin parçalanmasına sebebiyet verirler. Özel bağlılıklar ve mensubiyetler, sanki dini bir vecibe imiş gibi “Ancak Mü’minler kardeştir”........
© Yeni Akit
