Bayramın hüznü, hüznün bayramını karşılarken…

YAŞAR DEĞİRMENCİ

Hayatımız boyunca yaşadığımız en buruk, en hüzünlü bayramlardan birine giriyoruz. Bayramı bayram olarak yaşamayı imkânsızlaştırmasa bile çok zorlaştırıyor. Hüznü çoğaltıyor. Karşılayacağımız, bayramı yaşayacak hâlimiz de mecâlimiz de yok aslında.

Yaşadığımız her bunalımı, her sıkıntıyı hem bir imtihan hem de bir imkân olarak değerlendirmek biz Müslümanlara yakışır. Bireysel, sosyal ve insanlık derdi olan her meseleyi çözecek Müslümanlara.

İmtihan dünyasındayız, her türlü imkân ve nimetlerin emanetlerini taşıyoruz. Mesulüz, mükellefiz, Allah’a “kulluk şuuru’nun gereklerini gerçekleştirmek zorundayız. Bu duygularla Ramazan Bayramı yazısını karşılarken duygu ve dert yoğunluğu içindeyim. Mahşer’de hesap gününde yerine getirmediğimiz görevler, sorumluluklar, zihnimi meşgul ediyor. İnsanlığın ümidi olan bu ülkede yaşayan, Allah’ın kulu olma şerefinin, âlemlere rahmet olarak gönderilen Peygamber Efendimize ümmet olma şuurunun amellerinin yapılıp yapılmadığının hesabını nasıl vereceğiz?

Büyük bir imtihan bu. Bu imtihanı başarıyla vermeye çalışmamız şart. Her hâl ve şartta yaşadıklarımızı aynı zamanda bir imkân, bir fırsat olarak görüp, geleceğe daha iyi hazırlanabilmemiz açısından önemli. Ramazan’ın ve Bayramının bizi önce Yaratıcı’ya, sonra insanlara, tabiata, varlıklara yakınlaştırması, fıtratımız üzere yaşamamız/yaşatmamız bizi bekleyen güzellikler. Bu güzelliklerin, farkındalıkların, Mümin kimlik-kişilik-şahsiyeti taşırken de Gazze’yi unutamayız.

Tarihin en büyük, benzeri yaşanmamış bir vahşeti yaşanıyor Gazze’de. Benzeri görülmemiş bir katliam, bir soykırım: Masum, savunmasız bir halk dünyanın gözü önünde hunharca katlediliyor; çocuklar, kadınlar, masum insanlar barbarca soykırıma tâbi tutuluyor! Çadırları ateşe veriliyor, ormanları yakılıyor, yok ediliyor! Erzak ve su kuyruklarında, hastahanelerde, mescitlerde katlediliyor. İnanılır gibi değil!

Bir yandan böylesine ürpertici bir katliam ve........

© Yeni Akit