İNSANLIK İSLÂM’A MUHTAÇTIR (3)

PROF. DR. YUSUF ÖZERTÜRK

HAKKI TEBLİĞ VE BÂTIL İLE MÜCADELE

* Allah’ü Teâlâ Peygamberleri vasıtasıyla hakkı, doğruyu tebliğ ettirmeseydi, insanlar sapıtır yanlış yollara (bâtıla) girerlerdi. Dalâlete düşenler vahşileşir, kan döker, geçmişte olduğu gibi Dünya’yı yaşanılmaz hâle getirirlerdi.

* Peygamberler bâtıl karşısında (Atalar dini, gelenek-görenek dini) korkmadan, çekinmeden daima hakkı söylemişlerdir.

* ’Hak-doğru gelince, bâtıl-yanlış ortaya çıkar. Hak-doğru söylenmezse; bâtıl, yalan yayılır. Haktan haberi olmayan insanlar bâtılı, yalanı, hurafeyi doğru olarak kabul ederler. Bu kabul bir süre sonra inanç hâline dönüşür ve değişmez kabul edilir. Atalar dini böylece ortaya çıkar.

* Sonradan gelecek nesiller önceden gelenlerden (atalarından) gördüklerini sorgulamadan aynen alırlarsa atalar dini devam eder.

Bu bâtıl dine karşı çıkanlar ‘dinsiz’ (kâfir) olarak görülürler. ’Dinlerini korumaları’ adına, karşı çıkanlarla (Hakkı söyleyenlerle) mücadele ederler. Hak ve bâtıl mücadelesi böylece devam eder gider.

Bâtılda gidenler şayet, atalarının yanlış yolda olabileceğini sorgulasalardı, belki yanlıştan dönüp hak yola girebileceklerdi (1).

Atalarını ve kendilerini sorgulamayanlar yanlışta, bâtılda yürümeye devam ederler. Bâtılda gidenler aslında ihtiraslarının ve hevâlarının (meşru olmayan arzular) peşinden gidiyorlar.

Allah’tan başka, taptıkları aslında kendi arzu ve ihtiraslarının bir sembolü, bir prototipidir. Taptıklarının içinde, aslında kendi hevâları vardır. Hevâlarını, bazen tabiattaki varlıklarda (Güneş, ağaç, hayvan, vs.),bazen de bir insanda ve bunların figürlerinde, heykellerinde yansıtıyorlar.

Taptıkları her ne ise, ister elleriyle yaptıkları maddi çeşitli cisimler, putlar, insanlar olsun, isterse makam, para, şöhret vs. gibi mecazi şeyler olsun, onlarda kendilerinden bir öz, bir prototip, nefislerine bir ayna........

© Yeni Akit