Gariban dostu dürüst esnaftı

NUSRET REŞBER

Ebû Zer el-Gıfârî’nin temsili türbesi sebebiyle kendisine Abuzer adı verilmiş.

İlkokul arkadaşları onu keskin zekasıyla, “bir üst sınıfların derslerini de bilirdi…” diye anlatırdı.

Lakin ortaokulu bile bitiremedi, ticarete atıldı. Adıyaman’ın en iyi kasap ustasının yanında işe başladı. Ustası, yanında çalıştırdığı öz yeğenine kasanın anahtarını teslim etmiyor bu yeni çırağına teslim ediyordu. Askerlik görevini ifa etmek istediğinde ustası çırağının evine gelmiş, gözyaşları içinde onun ayrılmasıyla ocağının söndüğünü söylemişti…

27 yıl önce yanında çalıştım. Mezbahanede kesimden sonra etler veterinerce kontrol edilerek kaşelenir, sonra satışa çıkarılırdı. Böbrek, dalak, ciğer gibi sakatat eğer sağlıklı değilse imha edilirdi. Bazen kaşelendiği halde usta kendi tecrübesiyle sakatatı hastalıklı görür çöpe atardı. Bir gün yine sağlıklı diye kaşe vurulan bir büyükbaş hayvanın ciğerini çöpe attı. O sırada yanına uğrayan başka bir kasap, çöpe atılmış ciğeri, ustanın ikazına rağmen çöpten çıkardı, “Bunda bir şey yok, bunu temizler satarım” dedi ve aldı götürdü.

Kırk beş yıllık bu usta için bir tanıdık, yıllar öncesini anlatıyor: Ustaya hasta bir ineği yarı fiyata kesip satma teklifi geldi. Usta önce, “O ineği en iyisi kesin, çevrenize dağıtın!” dedi. Bu fikre yanaşmayan inek sahibinin ısrarına karşı usta: “Kendim yemediğim eti başkasına satmam!” dedi ve o adamı gönderdi.

Hz. Peygamber (s.a.s.)’in: “Dürüst ve güvenilir tüccar, peygamberler, sıddîklar (dosdoğru kimseler) ve şehitlerle beraberdir.” (Tirmizî) hadisini özümsemişti adeta.........

© Yeni Akit