Aranan kan bulundu mu?

AYHAN DEMİR

Söz vermek, borç almaktır. Mutlaka ödemeniz gerekir. Sözümüzde duralım, son yazımızda kaldığımız yerden, devam edelim.

Ülkemizde, selamlaşmanın ardından, en çok sorulan iki sorudan biri şudur: Nasılsınız? Diğeri de ‘nerelisiniz?’

Biriyle karşılaştığımızda, iş hayatında, telefonda, taksiye bindiğimizde, velhasıl gündelik hayatın her yerinde bu soruyu sorar veya cevaplarız: Nasılsınız, iyi misiniz?

Bilen bilir, hatırlayan hatırlar. Sayısız cevap içinde en sevdiğim: “Elhamdülillah, Türkiye gibiyim.”

Eğer karşımızdaki yeni tanıştığımız bir kişiyse, devamındaki soru da bellidir: Nerelisiniz?

Bu sorunun cevabı, kim olduğumuzu, kimlerden olduğumuzu da ortaya koyuyor.

Aslında, birçok kişi için, bu sorunun ‘basit’ bir cevabı var: Oralı veya buralı. Oysa ben, tek kelimelik bu soruya, tek bir cevap veremiyorum.

Doğduğun yer mi, doyduğun yer mi? Yoksa nüfusa kayıtlı olduğun mu? Bir de şu var: Nasrettin Hoca’ya ‘nerelisin’ diye sormuşlar. ‘Daha evlenmedim’ diye cevap vermiş. Galiba, buradan başlamak gerekiyor. İlk olarak, bu sorunun cevabını bulmamız gerekiyor.

Sondan değil, baştan başlayalım.

Tam da burada, aklıma, İlber Ortaylı’nın şu cümlesi geliyor: “Kelkit’liler Oğuz Türkü’dür. Kelkitli değilim, Şiran’lıyım. Oğuz elinin en bilinen boylarından Avşarlardan…

Nasrettin Hoca’nın hesabına göre de Çengiçlerdeniz. Tekrara düşmeyelim. Çengiçlerin kim olduğunu yeniden anlatmayalım. Bu konudaki yazımızın başlığını hatırlatmakla yetinelim: ‘Bize Çengiç........

© Yeni Akit