28 Şubat, Darbaz, Kahraman, Kavala, Demirtaş davaları!

ALİ KARAHASANOĞLUİ

28 Şubat davasında haklarındaki mahkumiyet kararı değişik sebeplerle bozulan bazı sanıkların tekrar yargılanmaları tamamlandı ve eksiklikler giderilip, mahkumiyet kararları tekrar verildi.

Kemalist hukuk cahilleri şöyle yorumlayabilir:

“Aaaaa.. Yargıtay bozma kararı vermiş, yerel mahkeme yine mahkumiyet kararı veriyor. Bunlar Yargıtay’ı da takmıyorlar ayol!”

Peki gerçek ne?

Yargıtay usulü bir sebeple evvelki mahkumiyet kararını bozmuş.

“Bu isimler beraat etmeliydi niye mahkum ettiniz ki” dememiş.

Yerel mahkeme de eksiklikleri gidermiş, toplanması gereken yeni delilleri toplamış, Yargıtay kararında yapılan uyarıları dikkate almış ve sonuçta tekrar bir değerlendirme yapıp, mahkumiyet kararı vermiş.

Bunda şaşılacak bir şey yok.

Aynı konuyu, Anayasa Mahkemesi Kamil Darbaz davasına uygularsak.

Veya Tayfun Kahraman davasına uygularsak.

Her iki davada da Anayasa Mahkemesi kararı “yetersiz gerekçe” ile ilgili.

Kamil Darbaz kararında Anayasa Mahkemesi çok açık bir şekilde, “davanın reddine yönelik verilen karar, davacının taleplerinin tek tek incelenerek yeterli gerekçe sunulması sonucu verilmiş değildir” değerlendirmesini yapıyor.

Dolayısıyla, hiç kimse o karardan şu neticeyi çıkaramaz: “Dava kesinlikle kabul edilmelidir”..

Hayır Anayasa Mahkemesi dava kabul edilmeliydi demiyor.

“Davayı reddetmişsiniz, ancak bu ret kararının doğruluğunu yanlışlığını konuşabilmemiz için gerekçesini öğrenmemiz lazım. Gerekçe ise yok” diyor.

Kamil bey de, “yaşasın, Anayasa Mahkemesi davamı kabul etti” diyor.

Kararı çarpıtıyor.

Aynı şekilde Tayfun Kahraman ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararında da, “yeterli gerekçe gösterilmedi” tartışması var.

Anayasa Mahkemesi şöyle bir karar vermedi:

“Gezi........

© Yeni Akit