Depremde ne yaptım?

Ali Akben

Değerli okurlarım, deprem saatinde Azerbaycanlı bir hanımefendiyi muayene ediyordum. Deprem başladı saniyeler içerisinde şiddetlenince hastamın tedirginliği arttı.

Hastamın panik ve korku içerisinde olması karşısında sakin olmalıydım ve oldum. Fazlasıyla sakindim ve telkinlerim oldu. Sarsıntı devam ederse güvenli alanımızın masanın yan tarafı olduğunu söyleyerek yapmamız gerekeni anlatırken bir yandan da pencere ve merdivenleri kullanmanın sakıncalarından bahsediyordum ki sarsıntı durdu.

1999 depremini İstanbul’da yaşamıştım. O sarsıntı hem uzun sürmüş hem çok şiddetli ve hem de derin uykuda iken yakaladığı için insanlar şaşkınlık içerisinde gecelik kıyafetleri ile sokaklara dökülmüştü.

Bu son deprem, beklenen İstanbul depreminin öncüsü olabilir algısı ve 6 Şubat depreminin travmasından olsa gerek, bazı vatandaşlarımız pencere ve balkonlardan kendini aşağı atarak yaralandı.

Devletimiz saatler içerisinde tüm birimleri ile teyakkuzda. Alınması gereken önlemler neyse sahada alındı. Bilgilendirmeler zamanında yapılarak sosyal medya soysuzlarına fırsat verilmedi. İlk geceyi sokaklarda geçiren vatandaşın yanında devlet millet buluşmasının ve kaynaşmasının örneğini gördük. Belediyelerimiz ve sivil toplum kuruluşlarımız vatandaşın her türlü ihtiyaçlarını karşılamak için seferber oldu.

GSM operatörleri bu depremde de sınıfta kaldı. Bunun en büyük sebeplerinden bir tanesi bizlerin bilinçsizliği olduğunu da kabul etmeliyiz. Yüz binler aynı anda tuşlara basınca sistem ne kadar güçlü olursa olsun sanırım SOS verirdi ve verdiği için iletişim kısa bir süre aksadı.

Böyle zamanlarda internet alt yapısını ve kısa mesaj hattını kullanmayı düşünmeli ve teşvik etmeliyiz.

Suçlama kolaycılığını seven bir milletiz,........

© Yeni Akit