Emperyalizmin “insani yardım” sömürüsü

Ahmet Varol

İnsanî yardım kavramı, ilk bakışta insan onuruna ve yaşama hakkına duyulan saygının bir tezahürü olarak değerlendirilir. Açlık, hastalık, savaş, afet ve yoksulluk gibi durumlarda yapılan yardımlar, insana karşı merhamet duygusunun yansıması ve etkin hale gelmesidir. Ancak modern dünyada bu yardımların ne kadarının gerçekten insanı öncelediği, ne kadarının emperyalist niyetlerin yeni yüzü olduğunu ciddi bir şekilde sorgulamak gerektiğini düşünüyoruz.

Kutsal metinlerde dahi karşımıza çıkan, iyilik üzerinden tahakküm kurma çabası yeni değildir. Hz. Musa’nın Firavun’a verdiği cevap, bu anlayışın kadim tarihini ortaya koyar: “Başıma kaktığın o nimet, İsrailoğullarını kendine köle edinmenden dolayıdır.” (Şuara, 26/22) Çağdaş emperyalizm de benzer bir yöntemle, insanî yardım adı altında köleleştirdiği halklara verdiklerini lütuf gibi sunmakta ve bunu politik propaganda malzemesine çevirmektedir.

Bugün emperyalizmin “insanî yardım” adı altında yürüttüğü faaliyetleri dört kategoride değerlendirebiliriz:

Tamamen propaganda amaçlı: ABD’nin bir dönem Türkiye’ye gönderdiği süt tozları, çocukların midesini bulandırmış, köydeki doğal süt bolluğuna rağmen dayatılmıştı. Amaç ihtiyaç gidermek değil, ABD’nin imajını parlatmaktı.

İhtiyacı istismar amaçlı:........

© Yeni Akit