Adalet çürürse, milletin vicdanı da çürür

Ahmet Can Karahasanoğlu

Bu yazıyı yazıp yazmamak arasında kalıyorum. “Batılın tasviri, saf zihinleri idlal eder” derler. Görmezden de gelemiyorum; çünkü büyük bir sosyal çürüme var. Üstelik kötülük, görmezden gelince kaybolmuyor. Aksine, her seferinde daha da büyüyor.

Bu sabah önüme düşen bir haber… Dört yaşında bir çocuğun masumiyeti, bir caninin ellerinde yok edilmiş. Bahse konu kişinin onlarca suçtan kaydı olmasına rağmen hâlâ toplum içinde dolaşabiliyor olması düşündürücü. Sanki “bir gün mutlaka daha büyük bir suç işlesin de o zaman ceza verelim” der gibi…

Daha genç yaşlarda bu kadar çok suç işleyen birini dışarıda tutan sistem, aslında ondan daha büyük bir sorumluluk altında kalıyor bana göre. Çünkü suçun önünü alması gereken kurumlar, tam da bu noktada görevini yapmamış oluyor.

Burası bir cemiyettir; elbette her türlü insan olacak. Tüm insanlar aynı kalıptan çıkmıyor. Ama savcı, hâkim ve ilgili merciler… Bu kişilerin serbest kalmasına göz yumulmasında sorumluluğu olan herkesin vicdan önünde hesap vermesi gerekir. Yargı, devlet, insan demeye dilimizin varmadığı birini ıslah edemiyorsa, o halde onun adı hâlâ devlet midir?

Bir başka haber:........

© Yeni Akit