|
Τάκης ΧατζήςNewpost |
Το βέβαιο είναι ότι η Κεντροαριστερά εισέρχεται εκ νέου σε περίοδο ανασχηματισμού.


Μόνο που αυτός ο «ανύπαρκτος» χειρισμός προκάλεσε κύμα αντιδράσεων, αγανάκτηση, πολιτική φθορά και εικόνα πλήρους κυβερνητικής αμεριμνησίας.

Το εκλογικό σώμα μοιάζει να βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση. Κάθε εβδομάδα αλλάζουν...


Αν η κυβέρνηση επιθυμεί πράγματι σύγχρονη δημόσια διοίκηση, το κλείσιμο υποδομών...


Η εικόνα προκάλεσε συγκίνηση. «Να! Μας αγαπούν! Μας καταλαβαίνουν!» — έσπευσαν να πουν οι αυτόκλητοι πανηγυριστές της εθνικής μας μειονεξίας.



Ο λαός, κουρασμένος από κρίσεις, μνημόνια, πανδημίες, ακρίβεια και διαρκή ανασφάλεια, δεν ζητά οργή. Ζητά διέξοδο


Το ζήτημα δεν είναι να κυβερνάς∙ είναι να πείθεις ότι αξίζει να κυβερνάς.


Η υπόθεση του διορισμού —και της σχεδόν στιγμιαίας παραίτησης— του διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Νίκου Ανδρουλάκη δεν είναι «γκάφα».


Η παράταξη έχει αρχηγό. Και όχι απλώς αρχηγό — αλλά Πρωθυπουργό της χώρας.


Το ότι κάποτε κρατούσαν όπλο δεν σημαίνει πως τώρα πρέπει να κρατούν μικρόφωνο


Η Ελλάδα δεν πάσχει από έλλειψη μυαλών· πάσχει από περίσσευμα δουλικότητας.


Κι όσο το σχοινί παραμένει τεντωμένο, ο κίνδυνος δεν είναι να πέσει ο Άδωνις. Είναι...


Η Βουλή θα όφειλε να είναι ο χώρος όπου το εθνικό συμφέρον υπερτερεί της κομματικής πειθαρχίας.

Ο Καραμανλής και ο Σαμαράς δεν είναι «παλιοί» της πολιτικής, αλλά ενεργά σύμβολα μιας παράδοσης.

Το πρόβλημα δεν είναι ο Δένδιας, είναι η ευκολία με την οποία ένα τμήμα της δημόσιας σφαίρας αντιμετωπίζει την πολιτική ως διαρκές talk show.

Οι δηλώσεις του Κασσελάκη ακούγονται ωραία. Όπως ωραία ακούγεται πάντα η φράση «θα είμαστε στη Βουλή».

Ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να έχει πειστεί πως αν αλλάξει λεξιλόγιο, θα αλλάξει και παρελθόν.

Αν πράγματι φιλοδοξεί να επιστρέψει στο πολιτικό προσκήνιο, ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να αναζητήσει όχι την επανάληψη, αλλά τη μεταμέλεια.

Αντί για τη βιώσιμη αναγέννηση ενός ιστορικού χώρου, το Ελληνικό μοιάζει σήμερα περισσότερο με νησί πολυτελείας μέσα σε μια πόλη που ασφυκτιά.

Πότε η πολιτική θα ξανασημαίνει αναφορά στο κοινό καλό και όχι στα ταπεινά ένστικτα της επιβίωσης κομμάτων και προσώπων;

Η υπενθύμιση Κλίντον δεν έγινε τυχαία. Ήρθε στη σκιά μιας νέας αιματηρής κρίσης στη Γάζα

Η πολιτική τάξη οφείλει να γνωρίζει ότι η ευθύνη του λόγου είναι θεμελιώδης.

Στο Μέγαρο Μαξίμου, πάντως, παρακολουθούν με προσοχή τις διεργασίες στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Η

Ο Ρουβίκωνας δεν είναι απειλή∙ είναι υπενθύμιση. Η δημοσιογραφία υπάρχει όσο...

Στην πολιτική, τα προσωπικά απωθημένα σπάνια γίνονται happy end.

Στις Σέρρες το Σάββατο δεν έγινε απλώς μια κινητοποίηση. Έγινε θέατρο του παραλόγου.

Ο συνδικαλιστής που αντί να διεκδικεί καλύτερους όρους για τον κλάδο του, αποφάσισε να κάνει… μαθήματα ψηφιακής πολιτικής

Ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Τσουκαλάς παρουσιάζει την εικόνα δείχνει όχι μόνο την...

Ο Μητσοτάκης έχει πλειοψηφία, έχει έλεγχο, έχει και την πρωτοβουλία.

Ο Τσίπρας επιχειρεί να συγκροτήσει έναν χώρο με σαφές σοσιαλδημοκρατικό...

Η Πάρος είναι όμορφη, μα η ομορφιά της κινδυνεύει να γίνει σκιά, αν δεν βρεθεί τρόπος να «ανασάνει» από τον υπέρ τουρισμό.

Οι ψηφοφόροι του, στην πλειονότητά τους συντηρητικοί, θρησκευόμενοι, και παραδοσιακά πατριώτες, βρίσκονται μπροστά σε ένα ηθικό και πολιτικό δίλημμα

Παρά τις φθορές που καταγράφει στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, η Νέα Δημοκρατία διατηρεί την πρωτοκαθεδρία της στο πολιτικό σκηνικό
