Beraber toksikliğimizi fark ettik, defolarımızı ortaya çıkardık, peki ya tedavisi? Yani biz ömrümüzün sonuna kadar acıyı sevmek zorunda mıyız? Hayır. Alışkanlıklar değişebilir. Bunun ilk adımı farkına varmaktır ve biz bu adımı çoktan attık. Şimdi sırada gerçek sevgiyi öğrenmekte.

Zihnimiz güveni tanımıyor olabilir beynimiz bir dönem hayatta kalmak için geliştirdiği toksik ilişki kalıplarını hâlâ ‘aşk’ sanıyor olabilir. Çünkü nörobilim bize diyor ki: Sıklıkla stresli, belirsiz, inişli çıkışlı ilişki dinamiklerine maruz kalan bireylerin dopamin reseptörleri, tutarlı ve sakin ilişkilerde daha az uyarılır. Peki bu........

© tv100