Yerel seçimlerin üzerinden aşağı yukarı bir hafta geçti. Toplumsal kesimlerin bütün yorum ve değerlendirmelerini takip etmeye çalıştım. Aynı zamanda seyahatlerimde de gittiğim yerlerdeki insanların nabızlarını tuttum.

Bu seçim diğer seçimlerden çok farklı olarak çeşitli mesajları içinde barındıran ve eğer dikkat edilmezse de bir çok siyasi yapının yok olmasına neden olacak bir özellik taşıyor.

Öncelikle iktidar partisini seçimleri neden kaybettiğinin analizini yapmak gerekiyor. Ak Parti’ye gönül veren milyonlar bir başka partiye oy vermemek için sandığa gitmemeyi tercih etti. Bu aslında sessiz bir protesto ve bu protesto sonucunda Ak Parti bir çok güvendiği yerde seçimleri kaybetti. Bir diğer grup ise sandığa giderek Yeniden Refah Partisine oyları verdi ve bu da cezalandırıcı bir tavır olarak algılandı. Bunun yanı sıra Cumhuriyet Halk Partisi’ne oy veren Ak Parti seçmenini de parti yetkilileri dikkate alması gerekiyor. İttifak stratejilerinin de işlemediği de ortada. Ak Parti ve MHP yarışırken birçok belediyeyi de Kütahya, Kırıkkale örnekleri gibi CHP’ye kaptırdı.

Zor ekonomik koşullar, satın alma gücünün düşmesi, yakıcı enflasyonist ortam ve “yerel seçimler aday ile kazanılır” basit düşüncesi Ak Parti’nin oy kaybetmesinin en büyük nedenlerinden oldu. Bir diğer etken ise herkesin hem fikir olduğu Ak Parti kadrolarının halktan kopması. Sayın Erdoğan’ın sürekli eleştirdiği şekilde “fildişi kulelerinde” kendilerine yer edinmeleri, adayların teşkilatlara sorulmadan, onların fikir ve görüşlerinin alınmadan belirlenmesi de düşüşün çok önemli bir faktörü oldu. Partinin, tabandaki erozyonu durdurmak ve yeni seçmenlere hitap etmek için farklı stratejiler geliştirmesi gerekiyor ki 1989 yerel seçimleri ve ANAP’ın yok oluşunu unutmamak gerekiyor.

Cumhuriyet Halk Partisi herkesi şaşırtarak özellikle Ak Parti’nin güçlü olduğu iç bölgelerde önemli kentleri kazanarak çok büyük bir özgüvene sahip oldu. Uzun yıllardan sonra birinci parti olarak seçimden çıkmaları, çok önemli kentlerin belediyelerini kazanmaları ve aynı zamanda psikolojik olarak üstünlük kurmaları da özellikle yeni genel başkan Özgür Özel’in ilk seçiminde çok manidar oldu. Kılıçdaroğlu’nun her ne kadar “siyaset beni bırakmaz” gibi absürt beyanları da CHP’nin aldığı oy oranı ile bertaraf oldu.

Burada tabi önemli olan bir faktör de aday seçimleri. Genç ve klasik CHP duruşundan çok farklı adayların belirlenmesi, halkın içinde ve halkın sorunlarıyla dertlenen adayların listeye konulması belirleyici oldu. Adıyaman belediye başkanı Abdurrahman Tutdere buna en büyük........

© tv100