Kardeşlik anlatılabilir mi? Anlatılır ama kardeşliği kardeşin olmadan hissedemezsin... Çünkü kardeşlik anlatılmaz yaşanır ve yaşatılır... Kardeşlik, büyük sözler değil, zamanında edilen küçük cümlelerle inşa edilir: “Ben buradayım”, “Sana inanıyorum”, “Yorulduysan biraz dinlen, ben beklerim” gibi... Kardeşlik, o bakımdan kolay değildir. O bakımdan herkes kardeş olamaz. O bakımdan kardeşlerin sayısı bir elin parmakları kadardır... Aynı kıyafetleri giyen, aynı sofraya oturan bile başaramaz bazen kardeşliği… Çünkü kardeşlik, dışarıdan bakıldığında değil, içeriden hissedildiğinde anlam kazanır... Bir düşün: En zor anında kimin sesi sana huzur veriyor? Yüzünü görmesen bile, varlığını bilmek içini rahatlatıyorsa… İşte o kardeşindir. Bu çağda, insanlar ilişkilerini hızla tüketirken, kardeşliğin kıymeti daha da artıyor. Kardeşlik, ilgi beklemez ama yokluğu derin yaralar açar. Varlığı huzur verir, yokluğu sarsar. Çünkü kardeşlik, ruhun yorgunluğuna iyi gelir. Gündelik telaşların, bencil hesapların arasında bir avuç merhamettir. Kardeşlik, insanı insan yapan şeydir. Merhametle yoğrulmuş, sadakatle........

© Türkiye