Tarihin tozlu sayfaları, makamın cazibesine kapılıp hırsına yenilmiş insanların hikâyeleriyle doludur. Nice devrimciler, nice adalet savunucuları, güç eline geçince zalimleşmiş; kardeşine merhamet göstermez olmuştur. Çünkü güç, sahibini çoğu zaman değiştirir. Oysa gök kubbenin altında her insan eşittir. Herkes aynı havayı solur, aynı toprağa gömülür. Ama insan, Allah’ın geniş arzını paylaşmayı unuttu. Nimetleri birkaç kişinin elinde zincirledi. Paraya, makama, koltuğa âdeta secde eder hâle geldi. Ve gök kubbenin altı bir huzur yuvası değil, bir kavga meydanı oldu. Bir yanda emeğiyle helal lokma peşinde koşanlar… Diğer yanda o emeği sömüren azgın zenginler… Oysa Allah’ın arzı geniştir, nimetleri herkese yeter. Paylaşılsa kimse aç kalmaz. Ama paylaşılmayınca kardeş kardeşe düşer. İşte bu noktada İslam’ın sunduğu sosyal adalet anlayışı bir kurtuluş kapısıdır. “Komşusu açken tok yatan bizden değildir” buyuran bir peygamberin ümmeti, paylaşmayı şiar edinmelidir.........

© Türkiye