Ciğeri beş para etmeyenlere alıştık. Lakin ciğeri çok para edenleri hiç düşündük mü? Kimdir bunlar, nerede yaşarlar ne yer ne içerler; evli mi, bekâr mı, çoluk çocukları var mı? Etrafımızda bunlardan kaç tane var acaba? Belki de çok yakınımızdalar kim bilir?

Vakit yok ki bakalım etrafımıza, işimiz çok bizim. Bahanemiz de çoktur hani. Yarına bırakanların helak olacağını bile bile deriz ki:

-Yarın yaparım. Biraz sonra vb.

Çünkü kafamızı kaşıyacak zamanımız yoktur. Çok meşgulüzdür, çok işimiz vardır. Kendimize göre önceliklerimiz vardır... Ama yapmamız gereken birazcık da çevremizle ilgili olmak.

Bir gün vakit bulup başımızı az da olsa kaldırdığınızda karşılaştığınız kişi sizden bir tatlı tebessümü, bir selamı esirgemiyor, bir çocuğu mutlu edebiliyorsa, bir ihtiyara yardımcı olabiliyorsa yeterlidir herhalde ciğerine paha biçmek. Bir de sıkıntıya ve selamete aynı derece yakîn olanlarla karşılaşırsak işte o zaman bilin ki onların değil ciğerleri, sâdır olacak her sözünün, her bakışının ve her davranışının kıymeti parayla ölçülemeyecek kadar çoktur.

Gün olur da böyle biriyle karşılaşırsanız onun peşini bırakmayın derim. Zira az bir merhametin ve şefkatin kâmil insan muamelesi gördüğü bu zamanda ciğeri çok para edenlerin kıymetini anlamak, onlardan ayrılmamakla olur.

Derler ki: “Adam olmak için adam olanlarla olmak lazım.”

Şimdi daha iyi anlıyorum bu sözdeki........

© Türkiye