Hayatımızı kazandıklarımız ve elde ettiklerimiz değil beklentilerimiz, kendimizde bulduğumuz inanç şekillendirir. Hepimizin dünyası farklı, her birimiz şartların, çevrenin, alışkanlıkların insanıyız. Bu yüzden söz ve davranışlarımıza dikkat etmek zorundayız. Affetmek kelime anlamıyla bile muhteşem, sıcak, insani ve kişinin kendine güvenini kazandıran güçlülük ifadesidir. Affetmenin zıddı olan affetmemeye gelince nefret, kin, katılık duygusal tükeniş, yıkıcılık ve kişinin kendi kendini bozguna uğratan bir inatlaşmasıdır. Ayrıca bağışlamak bir hissediş değil acizlik de değil bir tercihtir bir düşünce ürünüdür. Güçlülüğün ifadesidir. Ümitsizlik, çaresizlik, endişe panik, moral bozukluğu sağlığımızı da olumsuz etkiler. Affedebilen insan duygularına yön verebilen başarılı bir insandır. Beri yandan, duygularımızı makul ölçülerde karşımızdakine yansıtabilsek hem içimize dert olmaz hem öz güvenimiz artmaya başlar. Dilimize hâkim olmak zorundayız, başka türlü en yakınımızdakilerle bile problem yaşamamız kaçınılmaz olur. Değerler her zaman değişebilir, gerçekler de... Bu yüzden tutarlılık kolay sürdürülemez. Polemiğe girmek hep kaybettirir. Bunu biliyoruz.........

© Türkiye