Kadim lisanımız Türkçe farklı lehçe ve şiveleriyle bir umman; inci kıymetindeki kelimeleriyle bir hazinedir. Necip milletimizin binlerce yıllık “sadası”, ses bayrağıdır. Azerbaycan Türkçesi de hususiyetleri, dokunaklı ifadeleri, kelime varlığı ile dikkatleri celbeder. Bu kelime deryasından misaller vermek istiyorum. Resmî yazı yerine mana farklılıkları ihtiva eden “serencam, layiha, ferman” kelimeleri kullanılır. Ahval (durum, vaziyet), şerait (mevcut şartlar) kavramları gündelik dilde yerini korumaktadır. İlk mektep ve anaokulu öğrencilerine “şakirt”, lise ve fakülte öğrencilerine “talebe” denilir. Yani, ilmi talep edecek yaşta talebe; küçük yaşta şakirt olursunuz. Bizde unutulmuş, Türk âleminin ortak kelimeleri mektep, maarif, tedris, terbiye, âlim, muallim, muallime, kelimelerini duyarsınız. Askerî terminolojide zabit (subay), gedikli (astsubay) ve nefer kelimeleri vardır. Siper yahut mevziye “senger”, kurşuna “gülle”, el bombasına “humbara” denilir. Zikrettiğimiz kelimeler Osmanlı ordusunda da aynı manada kullanılırdı. “Sulh meramlı”, barış gücü........

© Türkiye