Bir kız çocuğunun her nazik duygusu, babasıdır. Onu şartsız seven bir babanın sevgisinin varlığı, ona güvenli bir liman sunar. Hayatının ilk yıllarından, son yıllarına kadar bu geçerlidir. Bu duygudan hareketle hayatında karşılaştığı zorluklara karşı kendinde bir metanet duygusu hisseder. Çıktığı hayat yolculuğunda karşılaştığı olumsuz manzaralardan etkilenmez, ufak bir tökezleme hâlinde o güvenli limandan destek alır. Yanında olmasa da içine işlediği o güven duygusu ile suni hiçbir şey onu aldatamaz. Çünkü babası ona küçücük iken yüreğine gerçek sevgiyi zerk etmiştir. Hiçbir yapmacık sevgi onun kalbine giremez. Böyle bir sevgiye sahip olanlar çok nasipli. Onlar ailede sevgi ile büyümüş, güven duygusu ile yetiştirilmiş birer hanımefendi olurlar. Kendilerine gerekli değeri verir, toplum içinde de saygı duyulan bir birey olurlar. O yüzden bir kız çocuğunu asla sevgisiz, ilgisiz bırakmayın. En güvenli limanı her zaman baba olsun... Sevgiden mahrum yetişen her kız çocuğunun içinde kocaman bir boşluk olur. Onu sürekli doldurmak ister. Ama o bir türlü dolmaz. Çünkü baba sevgisinin yerini hiçbir şey dolduramaz. Onun şefkat........

© Türkiye