O tevazu ile “hayırsız” rumuzunu kullansa da annesini unutmayan hayırlı evlatmış... Rahmetli annem gördüğüm en bilge kadındı. "Osmanlı kadını" denir ya hani böyle annelere, benim annem öyle bir Osmanlı kadınıydı. Kısa, öz cümlelerle bize öyle şeyler öğretir, öğle diyarlara götürürdü ki şaşar kalırdınız... Sanki tarihin ve edebiyatın imbiklenmiş hâlini bir cümle ile önümüze kordu. Savaşlarda gerilip bırakılan yay ile hedefine tam isabet eden ok gibi isabetliydi sözleri. Küçüktük o zamanlar. Ama annem bizlere şimdi değme eğitimcilerin pedagogların uygulayamadığı yöntemi doğal annelik ve bilgelik hâliyle uygular bizi sanki kocaman adammışız gibi ciddiye alarak söylerdi sözlerini. Bizi küçücükken büyümüş hissettirirdi. Bu evladına kendini değerli hissettirmenin ne enteresan ve başarılı bir yöntemiymiş meğer,........

© Türkiye