“Hepsi kumar oynuyordu. Senden korktukları için abone oldular maneviyat ne gezer?!.” Abone hatırama bugün de devam ediyorum... O kahvehaneden gecenin tam yarısında ayrıldık. Sevinçten ve mutluluktan o çetin soğuğu da geç saate kadar bir abone kayıt etmemenin yorgunluğu ve üzüntüsü de bir anda zail oldu. Sevinçten âdeta ayaklarımız yere değmiyordu. Yorgunluk filan hiçbir şey kalmadı. Arkadaşları evlerine gönderdim ben büroyu açtım abone adreslerini deftere kaydettim paralarını yazdım. Tabii ki o zaman bilgisayar yoktu hepsi elle kalemle yazılırdı. Bir de uykum gelmiyor, bu sevincimi biriyle paylaşmam lazım, Manisa Bölge Müdürümüz Cahit Abiyi gece yarısı ev telefonundan aradım. Cahit Abi telefonu açtı: -Orhan Abi hayırdır bu saate arıyorsun kötü bir şey yoktur inşallah? -Abi elhamdülillah hepimiz iyiyiz,........

© Türkiye