“Ne enteresandır ki şimdi ne o tecrübeler kaldı ne o tecrübeli insanlar...” Öğrencilik yıllarımda yazın da bir inşaatta bekçilik yapıyordum. O yıllarda inşaatlar da insanı ürkütmeyen türdeydi. Hatta insanlar o yıllarda daha insani olmalı ki hiç hırsızlık yaşanmamıştı. Ama ben de görevim gereği bir yere oturmadan ayaküstü sabaha kadar ara ara inşaatın çevresini dolaşıyordum. Sabah olup da inşaat işçileri ve ustalar gelmeye başladığında da gidip inşaatın bana ayrılan küçük barakasında kerevete kıvrılıp uyuyordum. Gündüz uykusu gece gibi olmuyordu. Birkaç gün sonra fazla uyuyamamaya başladım. Sabah gidip yerime uzanacağım yerde oraya buraya bakarak vakit geçirir oldum. Bir zaman sonra gündüzleri uyku tutmamaya başladı beni. Sabahın erken saatlerindeki serinlikten istifade ederek, birkaç saat kestirdikten sonra ya bir........

© Türkiye