“Öğretmen, öğrencisi ile konuşmadan gözlerinden onu anlayan çareler üretebilendir..." Sabah ilk derse henüz girmiştik, sobada çıtır çıtır yanan meşe odunu içimizi ısıtıyordu. Ders hayat bilgisi ve mevsimler konusunu işliyorduk. Kış şartlarının çok çetin geçtiği bir dağ köyüydü burası. Kapıyı açtığımda masmavi boncuk gözlü, burnu soğuktan havuç gibi kızarmış tatlı bir kız çocuğu ve annesiyle karşılaştım. “Hocam biraz konuşalım…” dediklerinde “teneffüste görüşebiliriz” diyerek kendilerini müdür odama misafir ettim. Sobada kaynamakta olan karanfilli ıhlamuru, fındıklı kurabiyeler ile birlikte ikram edip derse döndüm. Çalıştığım okul birleştirilmiş beş sınıflıydı. Müdür yetkili öğretmendim. Teneffüste öğrenciler bahçede kardan adam yaparlarken ben de misafirlerim ile konuşmaya........

© Türkiye