“Gurbet öyle zor ki kızı sevdiğinden oğlanı sevgilisinden ayırırlar yabancı olduğu için...” Bir yerden bir yere her ne sebeple olursa olsun göç ettiğinde yaşadığın gariplik duygusunu anlatmaya bugün de devam ediyorum... Sabah kalkar yabancı gelen sokaklarda ürkek ürkek gezersin, çünkü sokaklar caddeler binalar hepsi yabancı; geçip gidenler, gelip geçenler yabancı... Yemekler, giyim kuşamlar hepsi, her şey farklı ve sana âdeta sırtını çevirmiş gidiyorlar... Bir selam veren de mi yok? Yok ne selam veren ne adını ne hâlini hatırını soran var. Gittiğin camide saf tuttuğun mümin yabancı, namazdan çıkarken elini sıkan bile yok. O zaman insan derununda bir irkilir “bari gökyüzüne bakayım” dersin. “Ah bizim memlekette güneş şuradan doğardı buradan batardı, burada........

© Türkiye